korkować

korkować: korkować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, korkowaćkuję, korkowaćkuje, korkowaćany {{/stl_8}}– zakorkować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zamykać, zatykać korkiem butelkę lub inne naczynie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Korkować butelki z winem. Zakorkować flakonik perfum. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przeszkadzać w swobodnym ruchu, uniemożliwiać normalne przemieszczanie się przez stworzenie tamy, zapory': {{/stl_7}}{{stl_10}}Karambol drogowy zakorkował na długo autostradę. Ściągnąć samochód korkujący ruch. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}korkować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, korkowaćkuję, korkowaćkuje, korkowaćany {{/stl_8}}– wykorkować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'umierać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wykorkował na zawał. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

korkować — ndk IV, korkowaćkuję, korkowaćkujesz, korkowaćkuj, korkowaćował, korkowaćowany «zamykać, zatykać korkiem butelkę» przen. «stanowić przeszkodę dla czegoś; tarasować, tamować» Rozbity samochód korkował ruch na jezdni … Słownik języka polskiego
korkowanie — n I rzecz. od korkować … Słownik języka polskiego
korkavoti — ×korkavoti, oja, ojo (l. korkować) NdŽ žr. korkuoti: Jie dabar butelius su alum korkavojo Ds … Dictionary of the Lithuanian Language
wykorkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korkować II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakorkować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}korkować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias